-
1 διπλόος
Aδιπλέη Hdt.3.42
codd., but διπλήν or- ῆν Id.5.90
, διπλάς or- ᾶς Id.3.28
: [var] contr. always in Trag., exc.διπλόοι A.Fr.39
: (cf. ἁπλόος):—twofold, double, prop. of cloaks and articles of dress, χλαῖνα διπλῆ, = δίπλαξ or διπλοΐς, Il.10.134, Od.19.226; ὅθι.. διπλόος ἤντετο θώρηξ where the cuirass met [the buckle] so as to be double, Il.4.133; τὴν ἐπωμίδα πτύξας διπλῆν having folded it double, Apollod.Car.4: generally,καλύβη διπλῆ διαφράγματι Th.1.133
;διπλόος θάνατος Hdt.6.104
; παῖσον διπλῆν (sc. πληγήν) S.El. 1415;δ. οἰκίδιον
of two stories,Lys.
1.9; διπλῆ ἄκανθα spine bent double by age, E.El. 492; διπλῆ <ῥάχις> X.Eq.1.11;σύμβολον δ.
executed in duplicate,PHib.
1.29 (iii B. C.).2 διπλῇ χερὶ θανεῖν by mutual slaughter, S.Ant.14.4 of fevers in which two paroxysms took place in a given time, δ. ἀμφημερινός, τριταῖος, Gal.7.472, 9.677.5 δ. ἰσότης, = διπλοϊσότης (q. v.), Dioph.p.98T., etc.6 δ. ἄνδρας· τὰ δισύλλαβα ἀνδρῶν ὀνόματα, Hsch.II as [comp] Comp., twice as much, large, etc., ; ; δ. ἢ .. twice as much as.. (v. διπλῇ): c. gen., Id.Ti. 35b; διπλοῦν ὀφείλειν ὅσον .. Lex ap.D.23.28; διπλῷ, = διπλῇ, Pl.Lg. 722b.IV double, doubtful,οὐ γνώμᾳ διπλόαν θέτο βουλάν Pi.N.10.89
;διπλᾶς καὶ ἀμφιβόλους λέξεις Ph.1.302
.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > διπλόος
-
2 διπλοος
стяж. διπλοῦς 3(ион. f διπλέη)1) двойной, парный, двухсторонний, с двумя концами(διπλῆ μάστιξ Aesch., Soph.) или остриями (διπλᾶ κέντρα Soph.)
ὅθι δ. ἤντετο θώρηξ Hom. — там, где один край брони заходил за другой2) двойной ширины, дважды обертываемый(χλαίνη Hom.)
3) двукратный или вторичный(ὁδός Aesch.; θάνατος Her.)
παῖσαι διπλῆν (sc. πληγήν) Soph. — нанести второй удар4) двухэтажный(οἰκίδιον Lys.)
5) состоящий из двух элементов, составной, сложный(ὄνομα, λῆξις Arst.)
6) двоякого рода, двоякий(κίνησις Arst.)
7) двое, два, оба(διπλοῖ στρατηλάται, sc. Ἀγαμέμνων καὴ Μενέλαος Soph.)
8) согнутый, согбенный(ἄκανθα Eur.)
9) взаимный10) вдвое больший(τινος Plat.)
διπλοῦν ὀφείλειν ὅσον ἂν καταβλάψῃ Dem. — возместить ущерб в двойном размере11) двоедушный, двуличный(ἀνήρ Eur., Plat.; πρός τινα Xen.)
-
3 διπλόος
δι-πλόος u. δι-πλός, zwiefach, doppelt; ὅϑι ζωστῆρος ὀχῆες χρύσειοι σύνεχον καὶ διπλόος ἤντετο ϑώρηξ, wo der Panzer doppelt war, indem der Brustharnisch und das ζῶμα, ein Panzerrock, der von den Weichen bis zu den Knieen hinabging, übereinander fassten; χλαῖναν φοινικόεσσαν διπλῆν ἐκταδίην, einen großen Mantel, der doppelt umgenommen werden konnte. Folgende: παῖσον διπλῆν, schlag zum zweitenmal; auch = zweimal so groß, so lang; διπλοῦν ὀφείλειν ὅσον ἂν καταβλάψῃ, doppelten Schadenersatz leisten müssen. Übh. = zusammengesetzt, οἰκίδιον, von zwei Stockwerken; bes. ὀνόματα διπλᾶ, zusammengesetzte Wörter. Auch = umgebogen, gekrümmt; ἀδελφῶν μιᾷ ϑανόντων ἡμέρᾳ διπλῇ χερί, wo damit zugleich der Wechselmord angedeutet wird. Übertr., dem ἁπλοῠς entgegengesetzt, von doppelter Gesinnung, falsch, hinterlistig -
4 ἌΝΤομαι
ἌΝΤομαι ( ἄντα), nur praes. u. impf, 1) begegnen, worauf treffen, freundlich u. feindlich; Iliad. 8, 412 ἀντομένη κατέρυκε; 22, 203; μοῦσαι ἀντόμεναι Il. 2, 595; ἀλλήλοισιν ἄντεσϑ' ἐν πολέμῳ 15, 698; ὅϑι διπλόος ἤντετο ϑώρηξ 4, 183. 20. 415, die Ränder des Panzers stießen zusammen, so daß sie sich übereinander legten, oder der Panzer stand entgegen, der andringenden Waffe; vgl. 11, 237 ἀργύρῳ ἀντομένη, μόλιβος ὥς, ἐτράπετ' αἰχμή. Bei Pind. P. 2, 71 mit dem gen. φόρμιγγος. – 2) mit Bitten angehen, anflehen, τινά, Eur. Suppl. 291 Alc. 1101; Ἑρμῆν Ar. Thesm. 977; ἃ πατρὸς ὑπὲρ τοὐμοῦ ἄντομαι, was ich für meinen Vater bitte, Soph. O. C. 243; sp. D.
-
5 αντομαι
1) встречаться, сходиться(ἐν πολέμῳ τινί Hom.; τινος Pind.)
ὅθι δίπλοος ἤντετο θώρηξ Hom. — там, где сходились оба края брони2) сталкиваться, наталкиваться, натыкаться(ἀργύρῳ ἀντομένη αἰχμή Hom.)
3) обращаться с мольбой, умолять(τινα Soph., Eur., Arph.; τι ὑπέρ τινος Soph.)
-
6 θώραξ
θώραξ, ᾱκος, [dialect] Ep. and [dialect] Ion. [full] θώρηξ, ηκος, [dialect] Aeol. [full] θόρραξ Alc.15 (codd. Ath.), ὁ:—A corslet,θ. χάλκεος Il.23.560
;παναίολος 11.374
;πολυδαίδαλος 4.136
, cf. 11.19, etc.; ;ἔξαιρε παῖ θώρακα.. τὸν χοᾶ Id.Ach. 1133
;θ... γυάλοισιν ἀρηρώς Il.15.529
( γύαλα expld. as front- and back-piece fastened with περόναι, Paus.10.26.5);θώρηκος γύαλον Il.5.99
; ὅθι διπλόος ἤντετο θ. 4.133;κατὰ ζώνην θώρηκος ἔνερθε 11.234
; linen jerkin (not worn by Homeric Greeks acc. to Sch.Il.2.529, but cf. λινοθώρηξ), θόρρακες νέω λίνω Alc.
l.c., cf. Hdt.2.182, 3.47, Chron.Lind.C.36, Paus.6.19.7.2 coat of mail, scale armour,θ. χρύσεος λεπιδωτός Hdt.9.22
, cf. 74;φολιδωτός Posidipp.26.7
, cf. Paus.1.21.6; of chain mail, v. ἁλυσιδωτός.II part covered by theθώραξ 1
, trunk, Hp. de Arte10, E.HF 1095, Arist.HA 493a5; ; sts. taken as extending below the midriff, Pl.Ti. 69e;ἀπ' αὐχένος μέχρι αἰδοίων Arist.HA 491a30
, cf. PA 686b5, ἐν τῷ κάτω θώρακος χωρίῳ, of the abdominal cavity, Gal.16.448; but also of the chest, thorax, Arist.HA 493a17:—there is a play on signfs. 1 and 11 in Ar.V. 1194 sq. -
7 ἄντομαι
ἄντομαι (parallel form of ἀντάω), only pres. and ipf.: meet, encounter; τινί, Il. 15.698, Il. 22.203; ὅθι διπλόος ἤντετο θώρηξ, ‘met double,’ i. e. where the cuirass formed a double layer by meeting with the ζῶμα and overlapping it, Il. 4.133, Il. 20.415.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > ἄντομαι
-
8 ζωστήρ
ζωστήρ, ῆρος, ὁ, der Gürtel; in der Il. der Leibgurt der Krieger, welcher unterhalb des Brustpanzers, ϑώραξ, über den Hüften, den Bauch u. die Weichen deckt; er war an den Panzer mit Haken od. Schlössern befestigt, ὅϑι ζωστῆρος ὀχῆες χρύσειοι σύνεχον καὶ διπλόος ἤντετο ϑώρηξ Il. 4, 132. 20, 415; er war wahrscheinlich mit Metall von künstlicher Arbeit belegt u. heißt daher δαιδάλεος, παναίολος, 4, 135. 186; auch φοίνικι φαεινός, 7, 305; vgl. noch 11, 236 οὐδ' ἔτορε ζωστῆρα παναίολον, ἀλλὰ πολὺ πρὶν ἀργύρῳ ἀντομένη μόλιβος ἃς ἐτράπετ' αἰχμή, wo aus dem vorhergehenden Verse κατὰ ζώνην ϑώρηκος ἔνερϑεν νύξε hervorgeht, daß ζωστήρ u. ζώνη (s. oben) dasselbe bedeuten. Od. 14, 72 ist es der Gürtel, mit dem der Sauhirt den Rock fester gürtet, wenn er ausgehen will, vgl. Theocr. 7, 18. Nach Aristarch. von ζῶμα unterschieden, Lehrs Aristarch. ed. 2 p. 121. Vgl. noch Her. 9, 74 ἐκ τοῦ ζωστῆρος τοῦ ϑώρηκος ἐφόρεε δεδεμένην ἄγκυραν. Von den Amazonen, Pind. frg. 158. Von Frauen Paus. 1, 31, 1 λύσασϑαι τὸν ζωστῆρα ὡς τεξομένην. – Bei Callim. H. Apoll. 85 adject., ζωστῆρες Ἑνυοῦς ἀνέρες, gegürtet, gewappnet, nach Schol. οἱ πολεμικοί. – Allgemein heißt es Antp. Th. 37 (IX, 421) ἃς (νήσους) κελαδεινὸς ζωστὴρ Αἰγαίου κύματος ἐντὸς ἔχει. – Bei den Aerzten ein Hautausschlag rings um den Leib, Plin. H. N. 26, 11, vgl. ζώνη. – Beim Schiffe, Bretter, die rings um das Schiff laufen u. es zusammenhalten, Hel. 1, 1 u. a. Sp., vgl. ὑπόζωμα. – Bei Theophr. eine Art Meertang.
-
9 δι-πλόος
δι-πλόος, όη, όον, zsgzg. διπλοῦς, ῆ, οῦν, zwiefach, doppelt; Homer vie. mal: Iliad. 4, 138. 20, 415 ὅϑι ζωστῆρος ὀχῆες χρύσειοι σύνεχον καὶ διπλόος ἤντετο ϑώρηξ, wo der Panzer doppelt war, indem der Brustharnisch und das ζῶμα, ein Panzerrock, der von den Weichen bis zu den Knieen hinabgieng, über einander faßten, s. Scholl. Aristonic. und Lehrs Aristarch. p. 126; Iliad. 10, 184 χλαῖναν φοινικόεσσαν διπλῆν ἐκταδίην, einen großen Mantel, der doppelt umgenommen werden konnte, Apoll. Lex. Homer. p. 59, 11 Διπλῆν ἐκταδίην· διπλῆν καὶ μεγάλην, vgl. s. v. Δίπλαξ; Odyss. 19, 236 χλαῖναν πορφυρέην οὔλην, διπλῆν. Ueber den Accent vgl. Herodian. Scholl. Iliad. 12, 26. – Folgende: παῖσον διπλῆν, schlag zum zweitenmal, Soph. El. 1407; dem εἷς entgegengesetzt, Plat. Rep. VIII, 554 d; dem ἁπλοῠς, Lach. 188 c; auch = zweimal so groß, so lang, βίος Tim. 75 b; vgl. διπλάσιος; τῆς δευτέρας διπλῆν 35 d, wie Dion. Hal. 3, 58 u. sonst; διπλοῦν ὀφείλειν ὅσον ἂν καταβλάψῃ, doppelten Schadenersatz leisten müssen, Dem. 23, 28, im Gesetz. – Uebh. = zu sammengesetzt, οἰκίδιον Lys. 1, 9, von zwei Stockwerken; bes. ὀνόματα διπλᾶ, zusammengesetzte Wörter, Arist. rhet. 3, 3. – Auch = umgebogen, getrümmt; ἄκανϑα Eur. El. 492; vgl. διπλόη. – Die Tragg. brauchen es nicht selten für ἄμφω oder δύο; vgl. Aesch. Prom. 952 Ch. 750; Soph. Phil. 782; ἀδελφῶν μιᾷ ϑανόντων ἡμέρᾳ διπλῇ χερί Ant. 14, wo damit zugleich der Wechselmord angedeutet wird. – Uebertr., dem ἁπλοῠς entgegengesetzt, von doppelter Gesinnung, falsch, hinterlistig, Eur. Rhes. 395; vgl. Plat. Rep. III, 397 d; Xen. Hell. 4, 1, 32; καὶ ποικίλος Dion. Hal. rhet. 11. S. Zenob. prov. 3, 23.
-
10 διπλός
δι-πλόος u. δι-πλός, zwiefach, doppelt; ὅϑι ζωστῆρος ὀχῆες χρύσειοι σύνεχον καὶ διπλόος ἤντετο ϑώρηξ, wo der Panzer doppelt war, indem der Brustharnisch und das ζῶμα, ein Panzerrock, der von den Weichen bis zu den Knieen hinabging, übereinander fassten; χλαῖναν φοινικόεσσαν διπλῆν ἐκταδίην, einen großen Mantel, der doppelt umgenommen werden konnte. Folgende: παῖσον διπλῆν, schlag zum zweitenmal; auch = zweimal so groß, so lang; διπλοῦν ὀφείλειν ὅσον ἂν καταβλάψῃ, doppelten Schadenersatz leisten müssen. Übh. = zusammengesetzt, οἰκίδιον, von zwei Stockwerken; bes. ὀνόματα διπλᾶ, zusammengesetzte Wörter. Auch = umgebogen, gekrümmt; ἀδελφῶν μιᾷ ϑανόντων ἡμέρᾳ διπλῇ χερί, wo damit zugleich der Wechselmord angedeutet wird. Übertr., dem ἁπλοῠς entgegengesetzt, von doppelter Gesinnung, falsch, hinterlistig
Перевод: со всех языков на все языки
со всех языков на все языки- Со всех языков на:
- Все языки
- Со всех языков на:
- Все языки
- Английский
- Немецкий
- Русский